Ogólnopolski Dzień Głośnego Czytania

Ogólnopolski Dzień Głośnego Czytania to jedno z tych nietypowych świąt, które jest zarazem pożyteczne jak i przyjemne. Inicjatywa powstała w Polskiej Izbie Książki w 2001 roku. Patronką tego dnia jest Joanna Papuzińska, wybitna polska pisarka, która swoje utwory pisała z myślą o dzieciach.

Celem święta jest propagowanie czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży. Książki to jedno z najlepszych źródeł wiedzy  dla dzieci, do tego rozwijają wyobraźnię, pamięć, poszerzają słownictwo oraz przede wszystkim pozwalają przeżyć wspaniałe przygody i przenieść się do innego świata. Głośne czytanie jest też okazją do budowania więzi i wspólnego spędzania czasu dziecka z rodzicami, dziadkami, rodzeństwem, kolegami.

W szkole uczniowie klas I- III  tego dnia poznali takie książki jak: „Czy to długo, czy to krótko” I. Zięby i U. Palusińskiej, „Co robisz z pomysłem?” K. Yamady i M. Besom, „Idealna chwila” S. Isern, „TEK Nowoczesny jaskiniowiec” P. McDonnell, „Siedmiu wspaniałych” R. Jędrzejewskiej- Wróbel.

W starszych klasach nauczyciele czytali wybrane fragmenty lektur szkolnych.

Na zajęcia czytelnicze w tym szczególnym dniu przyszły dzieci z przedszkola z grupy Śnieżynki. Wysłuchały opowiadania R. Piątkowskiej pt. „Bajka”.

Na korytarzu szkolnym powstała również wystawa poświęcona zaletom czytania.

Wspólne spędzanie czasu na czytaniu naprawdę odpręża i daje radość. Święto warto obchodzić każdego dnia, a jeśli każdy poświęciłby choćby 15 minut dziennie na czytanie to byłby to niewątpliwy sukces.